Πόσο διαφορετική είναι η προσμονή μας για την περιόδο των διακοπών μας , με τις εντυπώσεις μας, μετά ?
Η περιβόητη "τουριστική βιομηχανία" μας, είναι παράδειγμα: για την προχειρότητα, για την ασχήμια και την κακογουστιά της, για την έλλειψη υπηρεσιών, για την παρανοϊκή σε πολλές περιπτώσεις ακρίβεια της, για την έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια...
Παραδείγματα:
Φολέγανδρος: Μικρό και πανέμορφο νησί, με μεγάλη τουριστική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, η οποία υπερβαίνει κατα πολύ , την "χωρητικότητα" του νησιού . Στο μικρότερο χωριό του νησιού, λειτουργεί ταβέρνα, εδώ και τριάντα χρόνια περίπου, σερβίροντας παραδοσιακά πιάτα του νησιού. Το πιό γνωστό είναι τα χειροποίητα ζυμαρικά " ματσάτα".
Μέχρι πρίν απο 2 χρόνια, η ταβέρνα, είχε συμπαθητικές γεύσεις, πολύ φτηνές τιμές και περιορισμένο μενού. Φέτος, τα χειροποίητα ζυμαρικά, έγιναν "MISKO", οι ποσότητες μειώθηκαν, και οι τιμές διπλασιάστηκαν...
Μύκονος: Στα περισσότερα εστιατόρια της Χώρας, δεν σερβίρεται ελληνικής προέλευσης εμφιαλωμένο νερό! Η ψωνιά , σε όλο το μεγαλείο της!
Οι τιμές απίστευτες, οι γεύσεις για πέταμα, τα ψώνια παντού!
Ρητορικό ερώτημα: Τί περιλαμβάνει ένας κακοφτιαγμένος μουσακάς, ώστε να κοστίζει 20 €?
Μου μυρίζεται μεγάλη κρίση....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment