Φαντάζομαι, οτι όλοι μας, συνειδοτοποιούν, ημέρα με την ημέρα, οτι η καθημερινότητα στην ζωή μας γίνεται όλο και πιο πιεστική.
Η οικονομική κατάσταση των περισσότερων επιχειρήσεων, γίνεται περισσότερο αρνητική.
Το Δημόσιο, έχει σταματήσει να πληρώνει τις υποχρεώσεις του , δημιουργώντας συνθήκες ύφεσης και πίεσης σε όλους.
Οι τράπεζες, παρα το γεγονός, οτι ωφελήθηκαν απο το πακέτο στήριξης των 28 δισ. ευρώ, αντί να τονώσουν την αγορά, χρηματοδοτώντας τις επιχειρήσεις -πελάτες τους, αναστέλλουν τα όρια συναλλαγών και κόβουν τα δάνεια.
Υπάρχει, μεγάλη πίεση σε πολλές κοινωνικές ομάδες, όπως αναδεικνύεται απο σχετικές έρευνες (VPRC) και γεγονότα ( κινητοποιήσεις αγροτών).
Η κυβέρνηση, προσπαθεί να μοιράσει, χρήματα που δεν έχει για να βελτιώσει την δημοσκοπική και πολιτική θέση της.
Προβαίνει σε ενέργειες , προσβολής των θεσμών και αυταρχικότητας , όπως με τα καπνογόνα εναντίον του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Όποια γνώμη και να έχει ο καθένας για τον Γ.Παπανδρέου, θετική ή αρνητική, είναι ο τέταρτος την τάξη , πολιτειακός παράγοντας και η δραστηριότητά του, ώς συνταγματική δραστηριότητα , πρέπει να προστατεύεται.
Η κυβέρνηση, βαδίζει χωρίς σχέδιο, προκλητικά ενεργώντας και διαβιώντας, χωρίς προοπτική, χωρίς να μπορεί να διασφαλίσει τίποτα.
Το μέλλον μας υποθηκεύεται και ο τρόπος διαβίωσης μας, μέχρι σήμερα, αμφισβητείται.
Μια είναι η λύση: Ρεαλιστική αποτύπωση της κατάστασης και των προβλημάτων, διατύπωση προτάσεων αντιμετώπισης και υπέρβασης, συζήτηση ουσιαστική και έκφραση της λαϊκής βούλησης.
Οι εκλογές , είναι η μόνη λύση. Αυτή την ώρα, δεν χρειάζονται ούτε συνθήματα, ούτε παροχές, ούτε υποσχέσεις, χρειάζονται πειστικές απαντήσεις.
Χρειαζόμαστε, ένα σχέδιο, μια δυνατότητα, μια κατεύθυνση, μια προοπτική.
Ας ξεχάσουμε, για λίγο, την ατομικότητά μας, την απομόνωση του κοινωνικού μας περίγυρου, τις αντιλήψεις " δεν με νοιάζει", "όλοι ίδιοι είναι", "δεν ασχολούμαι", " δεν ψηφίζω κανέναν", ας ξεχάσουμε τις ειδήσεις του STAR, τις μεσημεριανές εκπομπές της τηλεόρασης, τις κουτσομπολίστικες εφημερίδες.
Είναι η ώρα της συζήτησης, του προβληματισμού, της διεκδίκησης, είναι η ώρα των αποφάσεων .
Η εικόνα των πολιτικών μας φορέων, είναι η αποτύπωση της εικόνας της κοινωνίας μας.
Αυτή η εικόνα δεν αλλάζει, αν δεν μπούμε και εμείς σε αυτό το κάδρο...